kanı7 - karı7
- karçanmak
- karcığar
- karçığay
- karçımak
- karçın
- karda yürüyüp (veya gezip) izini belli etmemek
- kardan adam
- kardelen
- kardeş
- kardeş kanı
- kardeş kardeş
- kardeş kardeşi atmış, yar başında tutmuş
- kardeş kardeşin ne öldüğünü ister ne onduğunu
- kardeş kavgası
- kardeş okul
- kardeş parti
- kardeş payı
- kardeş şehir
- kardeşçe
- kardeşim olsun da kanlım olsun