- birikinti
- is.
Bir yerde kendi kendine birikmiş olan şey
Komşunun kazları birikintilerde kanat çırpıp bağırıyordu.
- R. EnisBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
birikinti
Look at other dictionaries:
birikinti konisi — is., coğ. Dağlık bölgelerden, yamaçlardan suların getirdiği kum veya taş parçalarının bir düzlükte oluşturduğu yelpaze biçimindeki yığın … Çağatay Osmanlı Sözlük
SUBRE — Birikinti, yığın … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
gölet — is., hlk. 1) Birikinti suların sulamak amacıyla genellikle bir set ardında toplandığı küçük göl, gölcük, gölek, büvet, büğet 2) İçinde ham deri ıslatılan taş havuz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıyı dili — is., coğ. Bir körfezin önünü kapatan, denizle küçük bir bağlantısı kalabilen, kum ve çakıl karışımı birikinti, sahil kordonu … Çağatay Osmanlı Sözlük
koni — is., mat., Fr. cône 1) Durağan bir noktadan geçen ve kapalı bir eğriye dayanarak hareket eden bir doğrunun çizdiği yüzey, mahrut 2) sf. Bu biçiminde olan 3) Çembersel bölge üzerindeki her noktanın çember düzlemi dışındaki bir nokta ile… … Çağatay Osmanlı Sözlük
lığlamak — nsz, hlk. Sel, akarsu, ince çamur, birikinti getirip yığmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
