- bireşim
- is.
1) Parçaların veya ögelerin bir araya getirilip bir bütün olarak birleştirilmesi2) Bu biçimde oluşan bütün3) fel., kim. Sentez
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bireşim
Look at other dictionaries:
sentez — is., kim., Fr. synthèse 1) Element veya başka maddeleri bir araya getirerek yapay olarak bileşik cisimler oluşturma, bireşim 2) fel. Yalından karmaşık olana, külliden cüziye, zorunludan olasıya, ilkeden onun uygulanmasına, genel yasadan bireysel… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bireşimli — sf. Bireşim yolu ile elde edilen, sentetik … Çağatay Osmanlı Sözlük
element — is., kim., Alm. Element Kimyasal çözümlemeyle ayrıştırılamayan veya bireşim yoluyla elde edilemeyen madde Grafit ve elmas, karbon elementinin iki değişik biçimidir … Çağatay Osmanlı Sözlük
