- yulğun
- yoluk, yüzü tüyleri yolunmuş, yılgın, ılgay
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yulğun
Look at other dictionaries:
yulğun — is. bot. Quraqlığa və şoranlığa davamlı xırda salxım şəklində çiçəkləri olan kol bitkisi. Yulğun ağacı. – Toz basmış tikan, yulğun kolları – . . hamısı, deyəsən, dünənkilərdir. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yulğunluq — is. Yulğun bitmiş yer, yulğun kolluğu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sulğun — (Borçalı, Qazax, Yevlax) yulğun. – Sulğun o yerdə olar kin, o yeri su basıb çəkilmiş ola (Yevlax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sulğunnux — (Borçalı) yulğunluq, çoxlu yulğun olan yer. – Kür çayının yaxası sulğunnuxdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tuğay — I (Yevlax) hündür, uzun. – Kür qıra:ında tuğay yulğun çoxdu II (Kürdəmir, Salyan) bax toğay … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
