- beynamaz
- sf., din b., Far. bīnamāz
Namaz kılmayan (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
beynamaz
Look at other dictionaries:
BEYNAMAZ — (Bak: Bînamaz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
beynamaz — namaz kılmayan namazla alakası olmayan … Beypazari ağzindan sözcükler
iki cami arasında kalmış beynamaz — iki yoldan hangisini tutacağını şaşırmış kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
beynamazlık — is., ğı Beynamaz olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
iki — is. 1) Birden sonra gelen sayının adı 2) Bu sayıyı gösteren 2, II rakamlarının adı 3) sf. Birden bir artık Bir sokak başında kavga eden iki çocuğu ayırdı. H. Taner Birleşik Sözler iki anlamlı iki ayaklı iki başlı iki bir ikibuçukluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
bînamaz — (F.) [ زﺎﻤﻥ ﯽﺑ ] beynamaz … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
BÎ-NAMAZ — f. Namaz kılmayan, namazı terkeden, namazsız. Beynamaz. (Bak: Târik üs salât) Namaz, İslâmın temel şartlarından biridir. Peygamberimiz (A.S.M.), namaz dinin direğidir demiştir. Namazını terkeden dininin direğini yıkmış olur. Beş vakit namaz için… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
