- behimi
- sf., esk., Ar. behīmī
Hayvanca, hayvana yakışır biçimde olan (duygu)
Bir behimi zevk gibi kucaklamış, avuçlarımın hararetini ona vakfetmiştim.
- S. F. Abasıyanık
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
behimi
Look at other dictionaries:
behîmî — (A.) [ ﯽﻤﻴﻬﺑ ] hayvanî … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
BEHİMÎ — Hayvanca, hayvana mahsus ve müteallik. Hayvanlık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
behimilik — is., ği Behimi olma durumu Dünyayı ne iyilik ne kötülük ne aşk ne behimilik, hiçbir şey kurtaramıyor. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
İFFET — Namus. Temizlik. Perhizkârlık. Nefsi behimî temayüllerden men etmek. Helâla razı olup haramdan kaçınmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
