- başyazar
- is.
Bir gazete veya derginin başyazılarını yazan kimse, başmuharrir, sermuharrir
Tanin gazetesine ve başyazarına pek şiddetli bir dille çatmaktan kendimi alamamıştım.
- Y. K. Karaosmanoğlu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başyazar
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başmuharrir — is., esk., T. baş + Ar. muḥarrir Başyazar Birden, koridordan geçen başmuharririn emirler veren sesi işitildi. H. R. Gürpınar … Çağatay Osmanlı Sözlük
başyazarlık — is., ğı 1) Başyazar olma durumu, başmuharrirlik, sermuharrirlik 2) Başyazarın görevi, başmuharrirlik, sermuharrirlik … Çağatay Osmanlı Sözlük
döşenmek — nsz 1) Döşeme işi yapılmak Yılına kalmadı, hepsi düzeldi, döşenip donandı. R. H. Karay 2) e, tkz. Birine kızarak kötü ve küçük düşürücü sözler söylemek 3) tkz. Uzun uzadıya ve yererek yazmak Başyazar bu olay üzerine gene döşenmiş … Çağatay Osmanlı Sözlük
sermuharrir — is., esk., Far. ser + Ar. muḥarrir Başyazar … Çağatay Osmanlı Sözlük
yazar — is. 1) Yazma özelliği olan şey 2) Bilim, edebiyat, sanat alanında kitap yazan kimse, müellif 3) Özellikle gazete ve dergilerde herhangi bir konuda yazı yazan kimse, muharrir Birleşik Sözler yazarçizer yazar hakkı yazar kasa başyazar bilgiyazar… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sermuharrir — (F. A.) [ رﺮﺤﻡﺮﺱ ] başyazar … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
