- başyaver
- is.
Yaverlerin başı olan kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başyaver
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başyaverlik — is., ği 1) Başyaver olma durumu 2) Başyaverin görevi 3) Başyaverin makamı … Çağatay Osmanlı Sözlük
seryaver — is., Far. ser + yāver Başyaver … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaver — is., esk., Far. yāver 1) Yardımcı 2) ask. Emir subayı Birleşik Sözler başyaver seryaver Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller yaver gitmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
soluğu (bir yerde) almak — bir yere hemen gitmek veya sığınmak Ben, Falih in tavsiyesi üzerine o gün saat üçe doğru soluğu başyaver Celal in yanında almıştım. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
