- başmüdür
- is., T. baş + Ar. mudīr
En üst düzeydeki müdür
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başmüdür
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başmüdürlük — is., ğü 1) Başmüdür olma durumu 2) Başmüdürün görevi 3) Başmüdürle yönetilen kuruluş 4) Başmüdürün çalıştığı daire … Çağatay Osmanlı Sözlük
müdür — is., Ar. mudīr 1) İdare eden, yöneten Yazı işleri müdürleri böyle öyküler istiyorlar. N. Cumalı 2) Başöğretmen 3) Yönetmen Birleşik Sözler müdür muavini müdür yardımcısı başmüdür genel müdür … Çağatay Osmanlı Sözlük
