- başmurakıp
- is., -bı, T. baş + Ar. murāḳib
Başdenetçi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başdenetçi — is. En üst düzeydeki denetçi, başmurakıp … Çağatay Osmanlı Sözlük
murakıp — is., bı, esk., Ar. murāḳib 1) Denetçi 2) Tanrı ya bağlanarak çile dolduran kimse Birleşik Sözler başmurakıp … Çağatay Osmanlı Sözlük