- başkâtip
- is., -bi, T. baş + Ar. kātib
Bir resmî dairede veya kuruluşta çalışan kâtiplerin başı, başyazman
İki üç gün sonra kendisine saraydaki başkâtibin bir kâtibi gelmiş.
- A. Ş. Hisar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başkâtip
Look at other dictionaries:
SER-KÂTİB — Başkâtip … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başkâtiplik — is., ği 1) Başkâtip olma durumu, başyazmanlık 2) Başkâtibin görevi, başyazmanlık 3) Başkâtibin makamı, başyazmanlık … Çağatay Osmanlı Sözlük
başyazman — is. Başkâtip … Çağatay Osmanlı Sözlük
kâtip — is., bi, Ar. kātib Yazman Bir müddet sonra Talat Bey in hususi kalemine kâtip oldum. F. R. Atay Birleşik Sözler kâtibiadil başkâtip umumi kâtip mirî kâtibi sır kâtibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
serkâtib — (F. A.) [ ﺐﺕﺎﮐﺮﺱ ] başkâtip … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
