- başgardiyan
- is., T. baş + Fr. gardien
Gardiyanların başı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başgardiyan
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başgardiyanlık — is., ğı 1) Başgardiyan olma durumu 2) Başgardiyanın görevi … Çağatay Osmanlı Sözlük
gardiyan — is., Fr. gardien Cezaevlerinde düzeni, tutukluların yasalara uygun biçimde davranmalarını sağlamakla görevli kimse Eski gardiyan boş gözlerle bakıyor, en küçük bir ilgi göstermiyordu. O. Kemal Birleşik Sözler başgardiyan … Çağatay Osmanlı Sözlük
