- başdenetmen
- is.
En üst düzeydeki denetmen, başmüfettiş
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başdenetmen
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başdenetmenlik — is., ği 1) Başdenetmen olma durumu, başmüfettişlik 2) Başdenetmenin görevi, başmüfettişlik … Çağatay Osmanlı Sözlük
başmüfettiş — is., T. baş + Ar. mufettiş Başdenetmen … Çağatay Osmanlı Sözlük
denetmen — is. Bir kuruluştaki işlerin kanun ve tüzüklere uygun olarak yürütülüp yürütülmediğini denetleyen kimse, müfettiş Birleşik Sözler başdenetmen … Çağatay Osmanlı Sözlük
