- başakortçu
- is.
Müzik aletlerini akort edenlerin başı
Muhatabımız Silezya erganun fabrikasının başakortçularından biri imiş.
- R. E. Ünaydın
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başakortçu
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
