zaman

is., Ar. zamān

1) Bir işin, bir oluşun içinde geçtiği, geçeceği veya geçmekte olduğu süre, vakit

Zaman geçtikçe hafifleyecek yerde, daha ziyade ağırlaşan bir vicdan azabı duyarım.

- Ö. Seyfettin

2) Bu sürenin belirli bir parçası, vakit

Efendiler, az söylemek çok yapmak zamanı gelmiştir.

- A. İlhan

3) Belirlenmiş olan an

4) Çağ, mevsim

Gül zamanı. Çocukluk zamanı.

5) Bir işe ayrılmış veya bir iş için alışılmış saatler, vakit

6) Dönem, devir

Eski müdür zamanında hayli şımarmış olan bu miskin ve ukala herifi sepetledi.

- H. Taner

7) Bir süre ile ilgili durum ve şartlar

Sigarasını efkârlı olduğu zamanlar yaptığı gibi sık nefeslerle çabuk çabuk içiyordu.

- H. Taner

8) gök b. Olayların oluş ve akış sırasını belirleyen, düzenli ve dönemli gök olaylarını birim olarak kullanan sanal bir kavram

9) dbl. Fiillerin belirttikleri geçmiş zaman, şimdiki zaman, gelecek zaman, geniş zaman kavramı

Geldi, gelmiş, geliyor, gelecek, gelir.

10) jeol. Yer kabuğunun geçirdiği gelişimde belirlenen ve fosillere göre dörde ayrılan geniş evrelerden her biri

Birleşik Sözler

- zaman aşımı

- zaman ayarlı

- zaman belirteci

- zaman bilimi

- zaman birimi

- zaman dizini

- zaman eki

- zaman tüneli

- zaman zaman

- zaman zarfı

- açık zaman

- ahir zaman

- aman zaman

- art zamanlı

- birleşik zaman

- bir zaman

- dar zaman

- eş zaman

- eş zamanlı

- evvel zaman

- geçmiş zaman

- gelecek zaman

- gelecek zaman kipi

- geniş zaman

- her zaman

- İkinci Zaman

- kimi zaman

- ölü zaman

- yalın zaman

- aynı zamanda

- çift zamanı

- hikâye birleşik zamanı

- iftar zamanı

- ikindi zamanı

- rivayet birleşik zamanı

- yıldız zamanı

- vaktizamanında

- bir zamanlar

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- zaman bırakmak

- zaman almak

- zaman kazanmak

- zaman kollamak

- zaman öldürmek

- zaman vermek

- zaman tanımak

- zamana uymak

- zamanı avlamak

- zamanı dolmak

- zamanı geçmek

- zamanı geçirmek

- zaman ile yarışmak