- yardakçı
- is.
Kötü işlerde birine yardım eden kimse
Selmin ve yardakçısının planını fitil fitil burunlarından getirebilir.
- P. SafaBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yardakçı
Look at other dictionaries:
avene — is., esk., Ar. ˁavene 1) Yardakçı 2) Yardımcı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yardakçılık — is., ğı Yardakçı olma durumu İki arkadaşımın yardakçılığıyla yönetim binasını taşladım, pencerelerin yedi sekizini kırdım. R. Erduran Birleşik Sözler halk yardakçılığı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller yardakçılık etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
yüze gülücü — sf. İkiyüzlü, riyakâr ... hakikati bilmek kimini deli ediyor, yardakçı, yüzsüz, yüze gülücü veya ikiyüzlü ediyor. T. Buğra … Çağatay Osmanlı Sözlük
mütebasbıs — (A.) [ ﺺﺒﺼﺒﺘﻡ ] yaltakçı, yardakçı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
mütemellik — (A.) [ ﮏﻠﻤﺘﻡ ] dalkavuk, yardakçı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
