- yaban koyunu
- is., hay. b.
Boynuzlugillerden, Kuzeydoğu Asya'da yaşayan, büyük boynuzları olan bir tür koyun, argali, muflon (Ovis ammon)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yaban koyunu
Look at other dictionaries:
yaban — is., Far. yābān 1) İnsan yaşamayan ıssız yer 2) Issız yerde yaşayan veya yetişen canlı Yaban keçisi. Yaban kedisi. Yaban sarımsağı. 3) sf. Issız Yalnız, yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler. F. R. Atay 4) hlk. Yabancı, el,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
koyun — 1. is., ynu 1) Kollar arası, kucak Ninem bizde bulunduğu zamanlar onun koynundan başka bir yerde yattığımı hiç bilmem. Y. K. Karaosmanoğlu 2) Göğüsle giysi arası Kesesini koynunda taşır. 3) mec. Koruyucu, şefkatli çevre Hepimiz bu yurdun koynunda … Çağatay Osmanlı Sözlük
argali — is., hay. b. Yaban koyunu … Çağatay Osmanlı Sözlük
muflon — is., Fr. mouflon 1) Pardösülerin içine iliklenerek geçirilen bir çeşit çok kalın, eğreti astar 2) hay. b. Yaban koyunu … Çağatay Osmanlı Sözlük
