- yaban keçisi
- is., hay. b.
Anadolu'nun dağlık bölgelerinde yetişen, uzun ve kıvrık boynuzlu bir keçi türü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yaban keçisi
Look at other dictionaries:
yaban — is., Far. yābān 1) İnsan yaşamayan ıssız yer 2) Issız yerde yaşayan veya yetişen canlı Yaban keçisi. Yaban kedisi. Yaban sarımsağı. 3) sf. Issız Yalnız, yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler. F. R. Atay 4) hlk. Yabancı, el,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
keçi — is., hay. b. 1) Geviş getirenlerden, eti, sütü, derisi ve kılı için yetiştirilen, memeli dişi hayvan (Capra hircus) 2) sf., mec. İnatçı Birleşik Sözler keçiboynuzu keçi inadı keçi mantarı keçimemesi keçi postu keçisağan … Çağatay Osmanlı Sözlük
NAHÇİR — f. Av hayvanı. Sayd. * Av yeri. * Yaban keçisi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
sıgun — yaban sığırı, dağ keçisi tekesi I, 409 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
keyik — geyik, yaban hayvan I, aslında yabanî olan her şey, eti yenen hayvanlardan ceylân, s ıgın, dağ keçisi gibi hayvanlar, yabanî (vah şî) evcil (ehlî) karşıtı , av hayvanı ve av, I, 26,155,157, 171, 206, 224, 228, 263, 295, 306, 311, 421; 11, 8, 10,… … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
