- yaban havucu
- is., bit. b.
Maydanozgillerden, kökleri yenebilen, hayvan yemi olarak da kullanılan, yıllık veya çok yıllık otsu bir bitki, karakavza (Pastinaca sativa)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yaban — is., Far. yābān 1) İnsan yaşamayan ıssız yer 2) Issız yerde yaşayan veya yetişen canlı Yaban keçisi. Yaban kedisi. Yaban sarımsağı. 3) sf. Issız Yalnız, yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler. F. R. Atay 4) hlk. Yabancı, el,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
CİNZAB — Yaban havucu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NEHSEK — Yaban havucu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TUKUS — Yaban havucu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
havuç — is., cu, bit. b., Far. hevīc Maydanozgillerden, koni biçimindeki etli kökü için sebze olarak yetiştirilen iki yıllık otsu bir kültür bitkisi, yeregeçen (Daucus carota) Birleşik Sözler havuç suyu kum havucu yaban havucu … Çağatay Osmanlı Sözlük
karakavza — is., bit. b. Yaban havucu … Çağatay Osmanlı Sözlük
HINZAB — Kısa boylu. * Yaban havucu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük