- yaban eşeği
- is., hay. b.
Atgillerden, Hazar Denizi dolaylarında yaşayan, eşeğe çok benzeyen yaban hayvanı (Equus onager)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yaban eşeği
Look at other dictionaries:
yaban — is., Far. yābān 1) İnsan yaşamayan ıssız yer 2) Issız yerde yaşayan veya yetişen canlı Yaban keçisi. Yaban kedisi. Yaban sarımsağı. 3) sf. Issız Yalnız, yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler. F. R. Atay 4) hlk. Yabancı, el,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
HAR-İ DEŞTÎ — Yaban eşeği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
YAHMUR — Yaban eşeği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
eşek — is., ği, hay. b. 1) Atgillerden, uzun kulaklı binek ve hizmet hayvanı, merkep, karakaçan (Equus asinus) 2) hlk. Odun kesme, duvar örme, sıva yapma vb. işlerde kullanılan üç veya dört ayaklı sehpa Birleşik Sözler eşek arısı eşekbaşı eşek cenneti… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gûr — (F.) [ رﻮﮔ ] 1. mezar. 2. yaban eşeği … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
kolan — kolan, bağırdak; yaban eşegi, I, 214, 263, 404, 415, 424; III, 122 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
GUR — Kabir, mezar. * Meşhur pehlivan Rüstem i İraninin lâkabı. * Yaban eşeği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
