- vurgulu
- sf.
1) Vurgu ile söylenen
Vurgulu kelime. Vurgulu hece.
2) zf., mec. Üstünde önemle durularak, dikkat çekilerekVurgulu konuştu.
Birleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
vurgulu
Look at other dictionaries:
vurğulu — sif. dilç. Üzərində vurğu (vurğu işarəsi) olan. Vurğulu hərf … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vurgulu hece — is., dbl. Bir kelimede vurgunun bulunduğu hece … Çağatay Osmanlı Sözlük
bando — is., müz., İt. bando 1) Türlü üflemeli ve vurgulu çalgılardan oluşan ve genellikle geçit törenlerinde kullanılan mızıkacılar topluluğu veya takımı, mızıka Tepebaşı bahçesindeki bando da Tuna Dalgası nı çalıyordu. O. C. Kaygılı 2) mec. Takım,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
hece — is., dbl., Ar. hicāˀ Bir solukta çıkarılan ses veya ses birliği, seslem Okumak sözünde üç hece vardır. Birleşik Sözler hece ölçüsü hece taşı hece vezni hece yutumu açık hece … Çağatay Osmanlı Sözlük
mağara sesi — is. Derin, boğuk ve korkmuş vurgulu ses … Çağatay Osmanlı Sözlük
vurgu uzunluğu — is., dbl. Bir kelimede vurgulu hecenin uzunluğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
