- vahşi hayvan
- is.
Ehlîleştirilmemiş hayvan, yabani hayvan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
vahşi hayvan
Look at other dictionaries:
vahşi — sf., Ar. vaḥşī 1) Yabani Adada vahşi bir kabile varmış, dikkatli davranalım. S. F. Abasıyanık 2) Yırtıcı (hayvan) 3) mec. Kaba, saygısız, uyum sağlayamayan (kimse) Birleşik Sözler vahşi hayvan vahşi orman … Çağatay Osmanlı Sözlük
hayvan — is., Ar. ḥayvān 1) Duygu ve hareket yeteneği olan, içgüdüleriyle hareket eden canlı yaratık İnce ruhlu insanlar gibi Atatürk de hayvanları severdi. F. R. Atay 2) sf., mec. Akılsız, duygusuz, kaba, hoyrat (kimse) 3) hkr. Kızılan bir kimseye… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yırtıcı hayvan — is., hay. b. Vahşi hayvan … Çağatay Osmanlı Sözlük
yabani hayvan — is. Ehlîleşmemiş, vahşi ve yırtıcı hayvanların genel adı … Çağatay Osmanlı Sözlük
safari — is., Fr. safari 1) Afrika nın doğusunda toplu olarak yapılan vahşi hayvan avı 2) Toplu olarak ava çıkma 3) Katılımcıların vahşi hayatı yerinde görmelerini sağlayan turistik gezi 4) Genellikle ketenden yapılan kısa pantolon, büyük cepli uzun ceket … Çağatay Osmanlı Sözlük
av hayvanı — is. Etinden, postundan yararlanmak amacıyla veya zararlı olduğu için avlanan vahşi hayvan … Çağatay Osmanlı Sözlük
denizaygırı — is., hay. b. Denizlerde yaşayan bir tür vahşi hayvan … Çağatay Osmanlı Sözlük
CERV — Küçük meyve. * Vahşi hayvan yavrusu. Enik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EKŞEM — Doğuştan kusurlu olan. Burnu, kulağı kesik veya noksan doğan (adam). * Pars denilen vahşi hayvan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MERDÜMHAR — f. Yamyam. * İnsan eti yiyen vahşi hayvan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
