- üfleç
- is., -ci
1) Kaynak yapımında, metalleri kesme ve eritme işlemlerinde kullanılan, alev püskürten araç, hamlaç2) Laboratuvarlarda yüksek ısı elde edilen araç, hamlaç
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
üfleç
Look at other dictionaries:
blowing well — A well or borehole into which air is sucked and from which air is blown (often with considerable velocity) due to changes in barometric pressure or in water level. The phenomenon indicates that the well or borehole is in communication with an… … Lexicon of Cave and Karst Terminology
hamlaç — is., cı, esk., Ar. ḥamlāc Üfleç … Çağatay Osmanlı Sözlük
kamışçık — is., ğı Kuyumcuların kullandığı üfleç … Çağatay Osmanlı Sözlük
