- uğultulu
- sf.
Uğultusu olan, uğultu çıkaran
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
inlemek — nsz 1) Acı, üzüntü belirten kesik sesler çıkarmak Elleri bağlı ve çıplak kadın, gözleri kapalı inliyordu. Ö. Seyfettin 2) Gür, uğultulu, yankılı ses çıkarmak Yer gök inlesin … Çağatay Osmanlı Sözlük
başı kazan gibi olmak — başında çok ağrı ve uğultulu bir sersemlik olmak Başım kazan gibiydi, bir kavanoz aspirin içsem ağrımın geçeceğine ihtimal vermiyordum. T. Dursun K … Çağatay Osmanlı Sözlük
dağdağa — 1. is. bax dəğdəğə. Çöllərdə var bağalar; Ürəkdə dağdağalar; Yarın vurduğu yara; Məhşər günü sağalar. (Bayatı). Elə belə, ürəyimə dağdağa düşüb ki, görəsən, sən kimsən? «Koroğlu». <Əlimərdan:> Hə, indi bildim ki, ağ ilan bir şey bilirmiş.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəm — 1. sif. və zərf <fars.> 1. Az. Yağış yağdı, nəm qaldı; Qəlyan keçdi, dəm qaldı; Bağçada bar bol idi; Dolu vurdu, kəm qaldı. (Bayatı). <Usta Kərbəlayıya:> Etiqadın kamildir, ruzin kəm! Ç.. Kəm etmək (qılmaq) köhn. – azaltmaq, əskiltmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəriltili — sif. Gurultulu, uğultulu, son dərəcə səsli küylü. Belə bir şaqqıltılı, nəriltili, gurultulu hala adət edib alışmış Fərhadoğlu dərin fikirdən ayrıldı. . S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti