tövbeli

tövbeli
sf.
1) Tövbe etmiş olan
2) hlk. Kötü alışkanlıklarından arınmış ve vazgeçmiş

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • tövbekâr — sf., Ar. tevbe + Far. kār 1) Günah sayılacak bir işten vazgeçmiş olan, bir daha yapmamaya karar vermiş olan (kimse) 2) Tövbeli …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”