- tecavüzkâr
- sf., esk., Ar. tecāvuz + Far. -kār
Saldırgan, saldırıcı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tecavüzkâr
Look at other dictionaries:
tecavüzkâr — (A. F.) [ رﺎﮐزوﺎﺠﺕ ] 1. sınırı geçen, saldırgan. 2. sarkıntılık eden … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
TECAVÜZKÂR — (C.: Tecavüzkârân) f. Sataşan, saldıran, tecavüz eden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mütecâviz — (A.) [ زوﺎﺠﺘﻡ ] 1. aşkın. 2. saldırgan, tecavüzkâr. 3. sarkıntılık eden, tecavüzcü … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜSBET HAREKET — Doğruluğu âşikâr olan ve belli ve isbat edilebilen; doğru düşünenlerin kabul edebileceği kanun ve nizama uygun hareket. * Allah ın (C.C.) emrine uygun, tahribkâr ve tecavüzkâr olmayan, yapıcı ve tâmir edici tarzda olan, mizan, adâlet ve insafa… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
