- sorumsuz
- sf.
Sorumlu olmayan, sorumluluk taşımayan, sorumluluk duygusu bulunmayan, düşünmeden hareket eden (kimse), mesuliyetsiz
Sorumsuz insan. Sorumsuz davranış.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sorumsuz
Look at other dictionaries:
cinsellik — is., ği, biy. 1) Cinsel özelliklerin bütünü 2) Sevişme duygusu Yer yer kayıtsız, cinsellikten müthiş tat alan, sorumsuz bir adam. S. İleri Birleşik Sözler çift cinsellik eş cinsellik … Çağatay Osmanlı Sözlük
hesapsız kitapsız — zf. 1) Deftere geçirmeden veya belgeye bağlamadan 2) mec. Sorumsuz, ölçüsüz bir biçimde Bu hususta hesapsız kitapsız bol para sarfediyordu. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
ipi kırık — sf., ğı Serseri, sorumsuz (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
iskele babası — is. 1) Yanaşan gemileri bağlamak için rıhtıma konmuş dökme demir veya betondan silindir 2) argo İşe yaramaz, sorumsuz … Çağatay Osmanlı Sözlük
mesuliyetsiz — sf. 1) Sorumsuz 2) Sorumluluk gerektirmeyen Mesuliyetsiz bir iş … Çağatay Osmanlı Sözlük
sorumsuzca — zf. Sorumsuz bir biçimde … Çağatay Osmanlı Sözlük
sorumsuzluk — is., ğu Sorumsuz olma durumu veya sorumsuzca davranış, mesuliyetsizlik … Çağatay Osmanlı Sözlük
iş ayağa düşmek — iş, sorumsuz ve yetkisiz olanların elinde kalmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
söz ayağa düşmek — bir sorun, karışmaları gerekmeyen veya yetkisiz ve sorumsuz kimselerin görüş bildirdikleri duruma gelmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
dünya yıkılsa umurunda değil — hiçbir şeyle ilgilenmez, sorumsuz, kaygısız anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
