- sonlu
- sf.
1) Sonu olan, bitimli
Zamanın sonlu ve sonsuz akışları içinde iki yıl, kısa bir süredir.
- A. Cemal2) mat. Sonu olan, sonsuz olmayanBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sonlu
Look at other dictionaries:
sonlu büyüklük — is., ğü, mat. Ölçüsü sonlu bir sayıyla ifade edilen büyüklük … Çağatay Osmanlı Sözlük
bitimli — sf. Sonu olan, sonlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
büyüklük — is., ğü 1) Büyük olma durumu, ululuk Bu büyüklük değil ancak mertçe bir davranıştır. N. Araz 2) mec. Büyüklere yaraşır bağışlayıcı davranış Birleşik Sözler büyüklük hastalığı burnu büyüklük negatif büyüklük sonlu büyüklük Ata … Çağatay Osmanlı Sözlük
sapınç — is., cı, ruh b. 1) Özel bir görevin normal sonucuna ulaşmasına engel olan sapıklık, aberasyon 2) gök b. Işık hızının sonlu olmasından dolayı bir gök cisminin görünen konumu ile gerçek konumu arasındaki fark, aberasyon 3) gök b. Bir mercek, ayna… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bedfercâm — (F.) [ مﺎﺝﺮﻓﺪﺑ ] kötü sonlu … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
mütənahi — ə. 1) bitən, sona çatan; 2) sonu olan; sonlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
