- rütbeli
- sf.
Rütbesi olan
Yüksek rütbeli subay.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
rütbeli
Look at other dictionaries:
asteğmen — is., ask. Orduda en küçük rütbeli subay … Çağatay Osmanlı Sözlük
başgedikli — is., ask., esk. En yüksek rütbeli astsubay … Çağatay Osmanlı Sözlük
bölükbaşı — is., tar. Yeniçeri ordusunda üst rütbeli bir görevli Damat, Baltacılar Kethüdası ile bölükbaşılara hilatler giydirmiştir. S. Birsel … Çağatay Osmanlı Sözlük
general — is., li, ask., Alm. General Kara ve hava kuvvetlerinde albaylıktan sonra gelen ve mareşalliğe kadar olan yüksek rütbeli subaylara verilen genel ad Birleşik Sözler korgeneral orgeneral tuğgeneral tümgeneral … Çağatay Osmanlı Sözlük
kapaniçe — is., esk. Padişah ve yüksek rütbeli din ve devlet görevlilerinin giydiği kolsuz, geniş yakalı kürk … Çağatay Osmanlı Sözlük
oramiral — is., li, T. or + Fr. amiral Deniz kuvvetlerinde, kara kuvvetlerindeki orgeneralin dengi olan en yüksek rütbeli amiral … Çağatay Osmanlı Sözlük
padişah divanı — is., tar. Osmanlılarda padişah, sadrazam ve bazı yüksek rütbeli devlet görevlilerinin oluşturduğu meclis ve meclisin çalıştığı yer, Divanıhümayun … Çağatay Osmanlı Sözlük
saadethane — is., Ar. saˁādet + Far. ḫāne 1) Yüksek rütbeli kimselerin evi 2) Mutlu ve huzur içinde yaşanılan yer … Çağatay Osmanlı Sözlük
saadetli — sf. 1) Mutlu 2) is., esk. Osmanlı döneminde korgeneral ile albay arasındaki rütbeli subaylara ve bu derecedeki vezirlere verilen unvan … Çağatay Osmanlı Sözlük
nedim — (A.) [ ﻢیﺪﻥ ] 1. padişahların ve yüksek rütbeli devlet ricalinin sohbet arkadaşı. 2. güzel hikaye anlatan … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
