- ruh bilimi
- is.
Duyum, heyecan, düşünme vb. olguları ve bunların yasalarını inceleyen bilim, ruhiyat, psikolojiBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ruh bilimi
Look at other dictionaries:
uygulamalı ruh bilimi — is., ruh b. Ruh biliminin insan üzerinde gerçekleştirmeye yönelik psikolojik araştırmalarını konu alan bilim dalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
ruh — is., Ar. rūḥ 1) Dinlerin ve dinci felsefelerin insanda vücuttan ayrı bir varlık olarak kabul ettiği öz, tin 2) En önemli nokta, öz Lakin oyunun ruhunu anlamak mümkün değil. M. Ş. Esendal 3) Esans Bazısı ruh koklatır, bazısı alnına sirke sürer,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ruh bilimsel — sf., ruh b. Ruh bilimi ile ilgili olan, ruhsal, psikolojik, psişik … Çağatay Osmanlı Sözlük
ruh ölçümü — is., ruh b. Ruhsal süreçlerin ölçülmesinde kullanılan, araçları ve yöntemleri gerektiren bir ruh bilimi dalı, psikometri … Çağatay Osmanlı Sözlük
ruh bilgini — is. Ruh bilimi uzmanı … Çağatay Osmanlı Sözlük
ruh bilimci — is. Ruh bilimi ile uğraşan uzman, ruhiyatçı, psikolog … Çağatay Osmanlı Sözlük
bilim — is. 1) Evrenin veya olayların bir bölümünü konu olarak seçen, deneye dayanan yöntemler ve gerçeklikten yararlanarak sonuç çıkarmaya çalışan düzenli bilgi, ilim Benim sizden istediğim Türkçe yardım, bazı eski yazılı bilim ve tarih gibi ciddi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
uygulamalı — sf. Yalnız düşünce alanında kalmayıp işe dönüşen, kılgılı, tatbikî, pratik, amelî, kuramsal karşıtı Birleşik Sözler uygulamalı bilimler uygulamalı dil bilimi uygulamalı ruh bilimi uygulamalı toplum bilimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
ruhsal — sf., ruh b. 1) Ruhla ilgili olan, ruhi, tinsel, psikolojik, psişik 2) Ruh bilimi ile ilgili, ruh bilimsel, psikolojik … Çağatay Osmanlı Sözlük
parapsikoloji — is., ruh b., Fr. parapsychologie Doğaüstü olayları araştıran, telepati, gaipten haber alma, duyu dışı algılama vb. olayları inceleyen ruh bilimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
