ön

is.

1) Bir şeyin esas tutulan yüzü, arka karşıtı

Beş on kişi, köşkün önünde toplandık.

- M. Ş. Esendal

2) Bir şeyin esas tutulan yüzünün baktığı yer, karşı

Altmış yaşında anamın önünde sigara içmek istemezdim.

- B. Felek

3) Bir kimsenin ilerisi

Bir aralık önümüzden şarkı sesleri geldi.

- S. F. Abasıyanık

4) Yakın gelecek zaman

Önümüz kış.

5) Giyeceklerin genellikle göğsü örten bölümü

Uçuk siyah renkli çarşaf pelerinin önü açık.

- P. Safa

6) Önce olan, ilk

Ön söz. Ön görüşme.

7) Civar, yöre

Kanlıca önlerine geldiler.

8) sf. Benzerler arasında bakılan veya gidilen yönde olan

Ben, Anafartalar'da Mustafa Kemal'in bulunduğu en ön siperlerde de kurşun attım.

- A. Gündüz

Birleşik Sözler

- ön ad

- ön alım

- ön avurt

- önayak

- ön ayak

- ön belirti

- ön bilgi

- ön çalışma

- ön damak

- ön denetim

- ön deyi

- ön deyiş

- ön ek

- ön eleme

- ön göğüs

- öngörmek

- öngörü

- öngörülmek

- ön gösterim

- ön gün

- ön hekim

- ön içki

- ön kayıt

- ön kol

- ön koşul

- ön lisans

- ön oda

- ön oluş

- ön ödeme

- ön proje

- ön rapor

- ön seçici

- ön seçim

- ön ses

- önsezi

- ön soruşturma

- ön söz

- ön sözleşme

- ön şart

- ön tasar

- ön tasım

- ön teker

- ön uyum

- ön vurgu

- ön yargı

- ön yaylak

- ön yüzbaşı

- önden çekişli

- önü sıra

- önünde sonunda

- göz önü

- başı önünde

- göz önünde

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- önde gelmek

- öne almak

- öne alınmak

- öne düşmek

- öne sermek

- öne sürmek

- önü alınmak

- önünde ardında gidilmez

- önüne arkasına bakmadan

- önüne bakmak

- önüne bir kemik atmak

- önüne çıkmak

- önüne dikilmek

- önüne düşmek

- önüne geçmek

- önüne gelen

- önüne geleni kapar, ardına geleni teper

- önüne katmak

- önünü almak

- önünü ardını düşünmemek

- önünü kesmek