- ortak mülkiyet
- is.
Malların ortak kullanımı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ortak mülkiyet
Look at other dictionaries:
ortak — is., ğı 1) Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri, şerik, hissedar Bırakın ortağıma bir telefon edeyim. H. Taner 2) Kuma Kendi üstüne bir ortağın getirilmesi Emeti nin pek ziyade gücüne gitmişti. E. E.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
mülkiyet — is., Ar. mulkiyyet İyelik, sahiplik Birleşik Sözler çıplak mülkiyet ortak mülkiyet özel mülkiyet … Çağatay Osmanlı Sözlük
arsa payı — Kat mülkiyetinde arsanın, kanunda belirtilen esasa göre bağımsız bölümlere ayrılan ortak mülkiyet payı … Hukuk Sözlüğü
devremülk hakkı — Mesken olarak kullanılmaya elverişli bir yapı veya bağımsız bölümün ortak maliklerinden her biri lehine, bu yapı veya bağımsız bölümden yılın belli dönemlerinde istifade etmek üzere, müşterek mülkiyet payına bağlı olarak kurulan irtifak hakkı … Hukuk Sözlüğü
kat mülkiyeti — Bir yapının bağımsız bölümleri üzerinde kurulan, arsa payı ve anagayrimenkuldeki ortak yerlerle bağlantılı özel bir mülkiyet hakkı … Hukuk Sözlüğü
