- müteselsil borç
- is., -cu, huk.
Birden çok borçlunun, her birinin ayrı ayrı tamamından sorumlu bulundukları borç
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
borç — 1. is., Rus. Borş 2. is., cu 1) Geri verilmek üzere alınan veya ödenmesi gerekli para veya başka bir şey Vaktim yok, bana para bul, şu borcu ödeyeyim, söz verdim. P. Safa 2) mec. Birine karşı bir şeyi yerine getirme yükümlülüğü, vecibe Vatan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
müteselsil — sf., esk., Ar. muteselsil Zincirleme Birleşik Sözler müteselsil borç müteselsil kefil … Çağatay Osmanlı Sözlük