- mütehammil
- sf., esk., Ar. muteḥammil
Dayanıklı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mütehammil
Look at other dictionaries:
mütehammil — (A.) [ ﻞﻤﺤﺘﻡ ] dayanan … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜTEHAMMİL — Tahammül eden, katlanıp sabır ile kabul eden. Dayanabilen, kaldırabilen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mütehammil — tahammüllü; dayanıklı … Hukuk Sözlüğü
MÜTEHAMMİLÎN — (Mütehammil. C.) Tahammül edenler. Katlanıp sabrederek kabul edenler. Dayanabilenler. Kaldırabilenler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
dayanıklı — sf. 1) Dayanabilen, sağlam, güçlü, mukavim, zorlu 2) mec. Metanetli, metin, mütehammil Anadolu çocukları ne dayanıklı adamlardır. F. R. Atay Birleşik Sözler ateşe dayanıklı … Çağatay Osmanlı Sözlük
BAR-KEŞ — f. Hamal, yük taşıyan. * Mütehammil, tahammül eden, sabırlı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BÜRDBAR — f. Ağırbaşlı. Sabırlı, mütehammil, uysal, tahammüllü kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KEŞENDE — f. Çeken, çekici mânalarına gelir ve birleşik kelimeler yapmakta kullanılır. Meselâ: (Mihnet keşende: Mihnet çeken.) * Dayanan, tahammül eden, mütehammil … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ÂRİF — (İrfan. dan) Bilen, bilgide ileri olan. Aşinâ, vâkıf. Hakkı, hakkı ile bilen. * Sabırlı ve mütehammil. * Çok düşünmeğe ihtiyaç kalmaksızın, tekellüfsüz gördüğünü bilen ve anlayan. * Zevkî ve vicdanî irfan sâhibi olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞEKİBA — f. Sabırlı, tahammüllü, mütehammil … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
