- mütearife
- is., man., esk., Ar. muteˁārife
Belit
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mütearife
Look at other dictionaries:
müteârife — (A.) [ ﻪﻓرﺎﻌﺘﻡ ] kanıtlanmak gerektirmeyecek kadar açık … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜTEARİFE — Herkesin bildiği. Tanınmış. Meşhur. Doğruluğu âşikâr. * Man: İsbatı icab etmeyen söz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
belit — is., man. Kendiliğinden apaçık ve bundan dolayı öteki önermelerin ön dayanağı sayılan temel önerme, mütearife, aksiyom Tüm, parçaların her birinden büyüktür sözü bir belittir … Çağatay Osmanlı Sözlük
KAZİYE-İ BEDİHİYYE — Man: Delil ile isbata muhtaç olmaksızın, aklın cezmen hüküm ve tasdik eylediği hüküm. Bu iki kısma ayrılır:1 Kaziye i bedihiyye i akliyye: Aklın hârice danışmayarak ve havassın (hislerin) tavassut ve yardımına muhtaç olmayarak tasdik eylediği… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
