- müstehzi
- sf., Ar. mustehzī
Alaycı
Dans edenlerin dansını beğenmiyormuş gibi müstehzi bir ağız çarpıklığıyla dudaklarını kıvırıyordu.
- Ç. Altan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
müstehzi
Look at other dictionaries:
müstehzi — (A.) [ یﺰﻬﺘﺴﻡ ] alaycı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜSTEHZÎ — İstihza eden. Biriyle eğlenen. Herkesle eğlenmek isteyen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
alaycı — sf. 1) Alay etme huyu olan (kimse), müstehzi 2) Alay eden, küçümseyen (tutum) Sonra laubali ve alaycı bir tavırla cevap verdi. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
alaylı — 1. is., ask. 1) Erlikten yetişmiş subay 2) sf., mec. Gerekli okul eğitimini görmeden kendini yetiştirmiş olan (kimse), mektepli karşıtı 2. sf. Alay edici, küçümseyici, müstehzi 3. sf. Gösterişli, görkemli, debdebeli Düriye min güğümleri kalaylı / … Çağatay Osmanlı Sözlük
gayritabii — sf., esk., Ar. ġayr + ṭabīˁī 1) Doğa dışı, doğaya aykırı Ne gayritabii, garip, manalı, müstehzi gülüyordu? P. Safa 2) Sıra dışı 3) Acayip … Çağatay Osmanlı Sözlük
hâkimane — zf., esk., Ar. ḥākim + Far. āne Buyururcasına, hükmedercesine Fikirlerini anlattığı vakitlerdeki hâkimane ve müstehzi sesiyle söyledi. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
sarakacı — sf. Alaycı, müstehzi … Çağatay Osmanlı Sözlük
TANNAZ — Herkesle eğlenip alay eden. Müstehzi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
