müstakar

müstakar
sf., -rrı, esk., Ar. mustaḳarr
1) İstikrar bulmuş, durulmuş
2) is. Karar kılınan, yerleşilen yer

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”