- münkesir
- sf., esk., Ar. munkesir
1) Kırılmış, kırık2) mec. Kırgın, gücenmiş
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
münkesir
Look at other dictionaries:
münkesir — (A.) [ ﺮﺴﮑﻨﻡ ] kırık. ♦ münkesir olmak kırılmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜNKESİR — (Kesir. den) İnkisar eden, kırılan, kırılmış, kırık. Gücenmi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜNKESİR-ÜL KALB — Kalbi kırılmış. İncitilmiş, gücenmi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HATT-I MÜNKESİR — Geo: Kırık çizgi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEHEŞŞÜM — Münkesir olmak, kırılmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KEİB — Mahzun, hüzünlü, münkesir ve kötü halli olan kişi. (Müe: Keibe … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜNKESİREN — Kırgınlıkla. * Kırık olarak. Münkesir tarzda … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
