- muhtelif
- sf., Ar. muḫtelif
1) Çeşit çeşit, çeşitli
Genç kız ve arabacı, birbirlerine muhtelif hislerle bakışarak beklediler.
- P. Safa2) esk. Zıt, birbirini tutmayan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
muhtelif
Look at other dictionaries:
MUHTELİF-ÜL CİNS — Çeşit çeşit cinste. Muhtelif cinste … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muhtelif — (A.) [ ﻒﻠﺘﺨﻡ ] türlü … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MUHTELİF(E) — Çeşitli. Bir türlü olmayan. Birbirine uymayan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muhtelif — çeşitli; değişik; farklı … Hukuk Sözlüğü
TEBELBÜL-Ü AKVAM — Muhtelif kavimlerden ibaret bir cemaatin kısım kısım olmaları, muhtelif dil konuşmaları. (Bak: Babil … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
elabula — muhtelif elvan, karısık, bulaşık … Çağatay Osmanlı Sözlük
KUVVE-İ MUHASSALA — Muhtelif kuvvetlerin ağırlık merkezi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
LEMEAT-I MÜTEFERRİKA — Muhtelif, parça parça olan parlayışlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEHAVİL — Muhtelif renkler, çeşitli renkler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞÜCUR — Muhtelif ve çeşitli olmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
