- mineli
- sf.
Mine ile bezenmiş
Enfiyesini, üstü mineli bir kukadan çekerdi.
- A. Ş. Hisar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mineli
Look at other dictionaries:
mijać — ndk I, mijaćam, mijaćasz, mijaćają, mijaćaj, mijaćał, mijaćany minąć dk Vb, minę, miniesz, miń, minął, minęła, minęli, minięty a. miniony, minąwszy 1. «przechodzić, przejeżdżać, przesuwać się obok kogoś, czegoś, zostawiając za sobą kogoś, coś»… … Słownik języka polskiego
Sarcofago — Sarcófago Gründung 1985 Genre Thrash Metal Gründungsmitglieder Gesang, Gitarre Wagner „Antichrist“ Lamounier Gitarre Zeber „Butcher“ (bis 1987) Bass Juninho „Pussy … Deutsch Wikipedia
Ursula von Wiese — (* 21. April 1905 in Berlin; † 1. Mai 2002 in Zürich; eigentlich Ursula Renate von Wiese und Kaiserswaldau, nach der Heirat Ursula Guggenheim von Wiese) war eine Schweizer Schauspielerin, Verlagslektorin, Übersetzerin und Schriftstellerin… … Deutsch Wikipedia
cevahir — is., ç., Ar. cevāhir Elmas, yakut vb. değerli taşlar, mücevher Bunların bazısının cevahirle süslenmiş mineli kapakları bulunur. A. Ş. Hisar Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller cevahir yumurtlamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
kutu — is., Rum. 1) İnce tahta, mukavva, teneke, plastik vb.nden yapılmış, genellikle kapaklı kap Enfiyesini, üstü mineli bir kutudan çekerdi. A. Ş. Hisar 2) sf. Bu kabın alabildiği miktarda olan Bir kutu lokum. 3) Elektrik veya telefon tellerinin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
radyum — is., kim., Fr. radium Atom numarası 88, atom ağırlığı 226,05 olan, 700 °C de eriyen, 1898 yılında Pierre Curie ve eşi tarafından bulunan, soğukta suyu ayrıştıran, ışınetkinliği çok bir element (simgesi Ra) Küçük ve radyum mineli zarif bir saat… … Çağatay Osmanlı Sözlük
wierzyć — 1. Nie (chcieć) wierzyć, nie dowierzać (swoim, własnym) oczom, uszom «bardzo się czemuś dziwić, nie móc uwierzyć w to, co się widzi, słyszy»: Minęli go tak blisko, że wyciągnął rękę i dotknął zabłoconych blach wozu, jakby oczom nie wierzył. W.… … Słownik frazeologiczny
w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… … Słownik języka polskiego
mijać się – minąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}}1. mijać siebie wzajemnie, przemieszczając się w przeciwnych kierunkach; wymijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciężarówki ostrożnie mijały się na wąskiej ulicy. Minął się z żoną, nie zauważywszy jej. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
