- mevta
- is., esk., Ar. mevtā
Ölü, ölmüş kimse
Kimi mevtasına kefen biçmiyor / Kimi helal rızkı yiyip içmiyor.
- Seyrani
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mevta
Look at other dictionaries:
mevtâ — (A.) [ ﺎﺕﻮﻡ ] ölüler … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MEVTA — Ölüler. Ölmüşler. Cenâzeler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MEVTA' — Ayağın bastığı yer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ölü — sf. 1) Hayatı sona ermiş olan, artık yaşamıyor olan, diri karşıtı Bir gün gelip ölülerimizi parayla taşıtacağımızda şüphe yok. M. Ş. Esendal 2) is. Ölmüş insan, müteveffa, mevta 3) is. Hayvan leşi Bir tavuk ölüsü. 4) mec. Güçsüz Ölü kandil. 5)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
