- menfaat düşkünü
- is.
Çıkarcı
Şu milletini üstün görmeyen, şu menfaat düşkünü, şu bozguncu, millî şuura erememiş insanlardır.
- O. S. Orhon
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Şu milletini üstün görmeyen, şu menfaat düşkünü, şu bozguncu, millî şuura erememiş insanlardır.
- O. S. OrhonÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
menfaat — is., ti, Ar. menfaˁat Çıkar Gelip gidenlerden çok menfaat oluyor. H. E. Adıvar Birleşik Sözler menfaat düşkünü amme menfaati Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller menfaat gütmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
düşkün — sf. 1) Bir şeye kendini aşırı vermiş olan, çok bağlı, meraklı, tutkun Onlar kadar birbirine düşkün, birbirine uymuş bir çift daha ömrümde görmedim desem yeri vardır. H. E. Adıvar 2) Geçim sıkıntısına düşmüş Eski arkadaşının düşkün bulunduğu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çıkarcı — is. Yalnız kendi çıkarını düşünen, çıkarını kollayan kimse, çıkarsever, menfaatçi, menfaat düşkünü, menfaatperest, menfaatperver, menfaattar Büyüklere ve topluma en büyük fenalık çıkarcı oğlu çıkarcı pohpohçulardan gelir. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük