- mehabet
- is., esk., Ar. mehābet
1) Büyük ve saygıdeğer kimselere duyulan saygı2) Büyüklük, ululuk, yücelik
Dağlar ufkunda mehabet ova ufkunda huzur.
- Y. K. Beyatlı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mehabet
Look at other dictionaries:
mehâbet — (A.) [ ﺖﺑﺎﻬﻡ ] heybetlilik … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MEHABET — Heybet. * Hürmetle karışık korku. * İhtiram. Azamet. Büyüklük … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
heybet — is., Ar. heybet 1) Korku ve saygı uyandıran görünüş, mehabet Adını bilmeseler bile heybetini tarif etsem gene bulunur. Y. K. Karaosmanoğlu 2) Büyüklük, ululuk, azamet … Çağatay Osmanlı Sözlük
şimdiye kadar (veya dek) — şu ana kadar, bugüne gelinceye kadar Duruşunda, bakışlarında şimdiye kadar hiç alışık olmadığımız bir acayip mehabet.. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
