- Mecusi
- sf., din b., Ar. mecūsī
Mecus dininden olan (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Mecusi
Look at other dictionaries:
mecûsî — (A.) [ ﯽﺱﻮﺠﻡ ] ateşperest, ateşe tapan … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MECUSİ — Çok eskiden yaşamış, kulağı küçük olan birisinin adıdır. Ateşperestlik âyinine sebeb olduğundan Ateşperestlere bu isim verilmiştir. * Eski İran dini olan Mecusilikten olan kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MECUSİYÂN — (Mecusi. C.) Mecusiler. Ateşe tapanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEMECCÜS — Mecusi olmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Hindu — is., öz., Far. hindū 1) Hindistan ın resmî dili 2) esk. Hindistan ın Mecusi halkından olan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
ATEŞ-GEDE — f. Mecûsilerin tapındıkları yer. Mecusi mabedi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ATEŞ-PEREST — Ateşe tapan. Mecusi, müşrik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
AZERPEREST — Ateşe tapan, mecûsi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BERAHİME — Berehmenler. Bâtıl ve sapkın Hind ve Mecûsi dinindekilerin reisleri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ENUŞA — f. Mecusi mezhebi. * Sevinç, sürur, neş e. * Adalet, âdillik, doğruluk, hakdan ayrılmamaklık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
