- mebde
- is., esk., Ar. mebdeˀ
1) Baş, başlangıç2) Kaynak, kök3) man. İlke
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mebde
Look at other dictionaries:
mebde' — (A.) [ أﺪﺒﻡ ] 1. başlangıç noktası … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MEBDE' — Baş taraf. Başlangıç. Başlama. * Kaynak. Kök. Temel. Esas … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mebde — evvel;başlangıç; prensip; ilk unsur … Hukuk Sözlüğü
mebde-i tarih — [ ﺦیرﺎﺕ أﺪﺒﻡ ] tarih başlangıcı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MEBDE-İ SUKUT — Sukutun başlangıcı. Düşüşün mebdei … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MEBADİ — (Mebde. C.) Mebdeler, başlangıçlar, ilk unsurlar. * Çekirdekler. * Prensipler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ilke — is. 1) Temel düşünce, temel inanç, umde, unsur, prensip İlkelerine sıkı sıkıya bağlı, bilinçli ve ödün vermez bir insandı. H. Taner 2) Temel bilgi Kimyanın ilkeleri. 3) Öge Atomlar cisimlerin ilkeleridir. 4) Davranış kuralı Bence ahlakın bir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
FELAH — f. Başlangıç, mebde . İbtida … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MASDAR — Bir şeyin sudur ettiği (çıktığı) menba. * Gr: Fiilin şahsa ve zamana bağlı olmayan şekli, fiil kökü. Okumak, yazmak, kitabet, kıraat, ahz, almak... gibi. Masdar kelimesi.; ism i mekândır, sudur etmek mânasına gelir. Fiilin mâna ve lâfız ciheti… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUKADDEMAT — (Mukaddeme. C..) Başlangıçlar. Mebde ler. İleride bulunanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
