- kinci
- sf.
Öç almak isteyen, kin tutan, kindar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kinci
Look at other dictionaries:
əkinçi — is. Əkin əkib biçməklə (əkinçiliklə) məşğul olan adam; cütçü. Əkinçi yağış istər, yolçu quraqlıq. (Ata. sözü). Bir əkinçi gedirdi məstanə; Yolda ol rast gəldi bir xanə. S. Ə. Ş.. Fərmanın atası Qara kişi yaxşı əkinçi olmaqla bərabər, mahir bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tütsük — kinci I, 476 § tütsük kişi; kinci adam, yaman düşman I, 476 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
adə — n. dan. Haylama, çağırma, çağırış nidası (adətən oğlanlara deyilir). <Hacı Həsən:> Adə, Heydər! Durma, tez evə xəbər elə ki, otaqlara fərş salsınlar, qonaq gələcək. C. M.. Bəsdir, bu qədər başlama fəryadə, əkinçi; Qoyma özünü tülkülüyə, adə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kotançı — is. 1. Kotan sürən, kotanla yer şumlayan əkinçi. Kotançıların holavarları, . . cavanların gülüşməsi Budağı valeh etmişdi. Ə. Vəl.. // Traktora qoşulan kotana xidmət edən kolxozçu və ya sovxoz fəhləsi. Maşın kotançıların tuşuna çatanda əyləndi. B … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lağ-lağ — sif. və zərf 1. Boş, mənasız. Lağ lağ danışmaq – boş boş danışmaq. Getdi, mənə nə, fəhləliyin badə, əkinçi; Lağlağ danışıb başlama fəryadə, əkinçi! M. Ə. S.. 2. Bax lağlağı 1. <Feldşer> çox uzunçu, lağlağ, həm də qaba bir adamdı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləğv — 1. is. <ər.> Yox etmə (edilmə), aradan qaldırma (qaldırılma). Nöqsanların, kəsirlərin ləğvi. Ləğv edilmək (olunmaq) – 1) aradan qaldırılmaq, yox edilmək; 2) fəaliyyəti (qüvvəsi) dayandırılmaq, tövsiyə edilmək. İdarə ləğv olunmuşdur. Qərar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məzlumluq — is. Məzlum adamın halı; fağırlıq, yazıqlıq. Məzlumluq edib başlama fəryadə, əkinçi! Qoyma özünü tülkülüyə, adə əkinçi! M. Ə. S.. <Kor Seyid> məzlumluğu sevən, miskinlikdən ruhani bir zövq alan adam idi. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xan — is. tar. 1. Orta əsrlərdə Şərq ölkələrinin bir çoxunda feodal hakimlərin titulu və bu titulu daşıyan şəxs. Bir əkinçi gedirdi məstanə; Yolda ol rast gəldi bir xanə. S. Ə. Ş.. 19 cu ilin yayında Naxçıvan xanlarının cavanları Keçiliyə ova… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırman — is. <fars.> 1. Dəni sünbüldən ayırma əməliyyatı. . . Xəstə olduğum cəhətə bu yay xırmanım hamıdan geriyə qalmışdı. S. S. A.. <Rəşid:> Qurbanqulu uşağı görər görməz xırman çəkdiyi atı buraxır və quyunun yanına qaçır. T. Ş. S.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ədəb — is. <ər.> Əxlaq qaydalarına riayət, əxlaq və hərəkətdə, danışıqda nəzakət, incəlik; tərbiyə. Ədəb qaydaları. – Ədəbi kimdən öyrəndin? – Biədəbdən. (Ata. sözü). Ədəbdən, elmdən gər feyzyab olsa əvamünnas; Düşər tənü şərəfdən mollalar,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
