- kabiliyet
- is., Ar. ḳābiliyyet
Yetenek
Köy kadınlarının taklitlerini bir maymun kabiliyetiyle yapıyor.
- H. E. Adıvar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kabiliyet
Look at other dictionaries:
kâbiliyet — (A.) [ ﺖﻴﻠﺑﺎﻗ ] yetenek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
KABİLİYET — Dıştan gelen te sirleri alabilme gücü. * İstidat, anlayış, kabul edebilirlilik. Kabul edici yüksek bir kuvvete mâlik olmak, olabilirlilik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
isti'dâd — kabiliyet; akıllılık; anlayış; yetenek … Hukuk Sözlüğü
İSTİ'DAD — Bir şeyin kabulüne ve kazanılmasına olan fıtrî meyil. * Kabiliyet. Akıllılık. Anlayışlılık. Allah Teâlâ Hazretlerinin (C.C.) insanlara ve sâir mahluklara tevdi buyurduğu kabiliyet kuvveleri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
yetenek — is., ği 1) Bir kimsenin bir şeyi anlama veya yapabilme niteliği, kabiliyet Gençleri yeteneklerine göre işe yöneltmeli. 2) Bir duruma uyma konusunda organizmada bulunan ve doğuştan gelen güç, kapasite 3) eğt. Kişinin kalıtıma dayanan ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
BİLKUVVE — Fiil mertebesine varmadan. Tasavvurda, tasavvurî olarak. Düşünce halinde. Kabiliyet ve istidat ile … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EMN — Eminlik. Korkusuzluk. Emniyet. Bir şeye itimad etmek. İnsanda doğruluk ve imandan ileri gelen yüksek bir meleke ve kabiliyet. Rahatlık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
FAKÜLTE — (Fr. Faculty) Üniversitelerin, ihtisas mevzuu bakımından ayrılmış kollarından her biri. * Hassa, meleke, iktidar. Kabiliyet, kuvvet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KAPASİTE — Fr. İçine alma, ihtiva etme kabiliyeti. * Kabiliyet, bilgi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KAVABİL — (Kabile. C.) Ebeler. * (Kabiliyet. C.) Kabiliyetler veya kabiliyetliler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
