- işgalci
- sf.
İşgal eden, ele geçiren (kimse)
İşgalci güçler.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
işgalci
Look at other dictionaries:
işğalçı — is. Özgə torpaqlarını zorla tutan, işğalçılıq siyasəti yeridən (adam, dövlət və s.). Yadelli işğalçılara qarşı mübarizə aparmaq. – <Uluq bəy:> Elə dərs verərik işğalçılara; Bir də üz çevirməz bu şən diyara. A. Ş.. Azərbaycan xalqı heç bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istilagər — ə. və f. işğalçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
işğalgər — ə. və f. işğalçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müstövli — ə. 1) istila edən; işğalçı; 2) hər tərəfi əhatə edən; yayılan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müsəxxir — ə. zəbt edən, tutan, işğal edən işğalçı qəsbkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəsbkar — ə. və f. 1) zorla alan, güclə ələ keçirən; 2) istila edən, işğal edən; işğalçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
alt — is. 1. Bir şeyin aşağı hissəsi, üstünün əks tərəfi, səth üzərinə qoyulan tərəfi. Qənddanın altı. Dibçəyin altı. Qutunun altı. Çəlləyin altı qopdu. // Örtülü bir şeyin üst tərəfinin əksi, aşağısındakı yer. Damın altı. Talvarın altı. Ağacın altında … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istilaçı — is. İstilaçılıq siyasəti yeridən, istila edən; qəsbkar, işğalçı. Xarici istilaçılar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qızışdırmaq — f. 1. Odun alovunu daha da şiddətləndirmək; alovlandırmaq. Ocağı üfürüb qızışdırmaq. Uşaqlar tonqalı qızışdırdılar. 2. Qızdırmaq, isitmək, istiləndirmək. Əllərimi oda tutub bir az qızışdırdım. – Qızışdırar bahar ayı yerin, göyün havasını;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəlifə — is. <ər.> 1. tar. Bəzi müsəlman ölkələrində Məhəmməd peyğəmbərin vəkili və bütün müsəlmanların başçısı və hamisi sayılan şəxslərə verilən yüksək dini ünvan (xəlifələr Məhəmməddən sonra işğalçı müharibələr nəticəsində yaradılmış ilk… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
