- irtişa
- is., esk., Ar. irtişāˀ
Rüşvet alma, rüşvet yeme
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
irtişa
Look at other dictionaries:
irtişâ — (A.) [ ﺎﺸﺕرا ] rüşvet yeme … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
İRTİSA' — Dişler sık olma. * İki şey, birbirine bitişik olma. * Taneleri, iki taş arasında döğüp parçalama … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İRTİŞA' — Rüşvetçilik. Rüşvet almak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Om — Ȍm m DEFINICIJA geogr. desni pritok Irtiša (Ruska Federacija), duga 1091 km … Hrvatski jezični portal
MÜRTEŞİ — (Rişvet. den) Rüşvet alan, irtişa eden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
