- infial
- is., -li, esk., Ar. infiˁāl
1) Birine içerleme, gücenme, kızgınlık duyma2) Herhangi bir şeyden etkilenme3) fel. EdilgiAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
infial
Look at other dictionaries:
infiâl — (A.) [ لﺎﻌﻔﻥا ] kırılma, gücenme … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
infial — ə. 1) xəcalət çəkmə, utanma; 2) acığı tutma, hirslənmə; 3) həyəcana gəlmə, coşma; 4) reaksiya … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
İNFİAL — Gücenme. Darılma. * Can sıkılma. Teessür. * Hareketlenme. Harici bir sebeb ve te sirle hâsıl olan hâl, te sir ve hareket. * Harici te sire kabil olmak. * Ruhun kabul ettiği tahavvülât. (Bir eser, müessirine nisbetle fiildir. Zuhur ettiği yere… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
infial uyandırmak — kızgınlığa yol açmak, öfke yaratmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
SÜR'AT-İ İNFİÂL — Çok çabuk gücenen, çabuk darılan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜNFAİL(E) — İnfiâl eden. Te sir ile harekete geçen. * Muztarib, kederli ve muğber olan. Bir şeyden canı sıkılan. Alınmış, gücenmiş. (Bak: İnfiâl … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İNFİALAT — (İnfial. C.) İnfialler. Gücenmeler. Aksi te sirler. Teessürler. * Hareketlenmeler. Teessür ve hareketler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
infidèle — (in fi dè l ) adj. 1° Qui n est pas fidèle, qui ne remplit point ses devoirs, ses engagements. • Fidèle aux seuls Romains, à nous seuls infidèle, Celui qui nous aidait s est détaché de nous, MAIRET Mort d Asdr. III, 3. • À mon plus doux… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
edilgi — is., fel. Dışarıdan gelip bir şeyde belli bir değişiklik yapan iş veya bu işin sonucu, infial … Çağatay Osmanlı Sözlük
AMAN — (Emân) Emniyet. İmdat. Yardım dileği. Afv, ricâ, niyâz. * Sabırsızlıkla hiddet ve infiâl ifâdesi. * Tenbih, sakındırma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
